مگنت ها جزو ادوات لیفتینگ بسیار کارامد محسوب میشوند که از آنها برای لیفتینگ ورق ها، شمش ها و قطعات فلزی (که خاصیت مغناطیستی دارند) استفاده میشود. مگنت ها در تناژ بسیار مختلف و با برندهای متعددی تولید می شوند و دارای طول عمر بسیار بالایی هستند بگونه ای که در معرفی مگنت های صنعتی از کلمه لایف تایم یا مادام العمر استفاده میشود. استفاده از مگنت های صنعتی در لیفتینگ قطعات فلزی دارای مزایای بسیار متعددی نسبت به جرثقیل های برقی می باشد اما محدودیت آنها به استفاده برای فلزات است و از این رو استفاده محدودتری نسبت به جرثقیل برقی دارند. مگنت های صنعتی با برند های مختلف ژاپنی، کره ای، تایوانی و چینی در بازار موجود می باشد که یکی از معروف ترین آنها مگنت مگ لیفت می باشد.
مگنت صنعتی که برای لیفتینگ و حمل بار های مگنت شو فلزی از جمله ورق ها مورد استفاده قرار می گیرند در ظرفیت های مختلفی از 100 کیلوگرم الی 35 تن نیز تولید می شوند. نمونه های کارگاهی مگنت های صنعتی بار اغلب تا تناژ 10 تن مورد استفاده قرار می گیرد.
ظرفیت اسمی مگنت بار برداری در مرحله تست بصورت آویز و متصل به یک ورق مسطح کاملا مگنت شو مانند ورق آهنی مشخص می شود. با توجه به اینکه ظرفیت لیفتینگ مگنت بار برداری صنعتی تحت تاثیر فاکتور های متعددی قرار دارد در اغلب موارد یک ضریب امنیتی Safety factor برای آنها تعیین می شود که در اغلب موارد 3:2 و گاهی 2:1 می باشد. بدین معنا که در مرحله تست کارخانه ای مگنت صنعتی می بایست حداقل یک و نیم برابر توان اسمی خود را در لیفت یک ورق ضخیم آهنی پاس کند.
ظرفیت لیفتینگ بار توسط مگنت صنعتی به فاکتور های زیر بستگی دارد.
علاوه بر موارد یاد شده تمیز بودن سطح کار و مدت زمان عملکرد مگنت نیز می توانند بر قابلیت لیفتینگ توسط این ابزار لیفتینگ تاثیر داشته باشند.
مگنت و جرثقیل هر دو از ادوات لیفتینگ بار هستند با این تفاوت که جرثقیل برای لیفتینگ هر نوع باری مورد استفاده قرار می گیرد اما مگنت تنها برای لیفتینگ بار های فلزی از جنس مگنت شو کاربرد دارد. هر یک از ادوات لیفتینگ بار دارای مزایا و معایبی هستند که در نهایت با توجه به شرایط کاری از جمله شرایط دسترسی به الکتریسیته، بودجه، توان وزنی و غیره به انتخاب مگنت صنعتی و یا جرثقیل سقفی می انجامند. آنچه روشن است هر دو ابزار چه جرثقیل سقفی دستی یا برقی و چه مگنت برای لیفتینگ بار نیاز به یک تکیه گاه سقفی در بالا دارند که توان وزنی بالایی داشته باشد. این تکیه گاه سقفی اغلب به شکل ریلی برای ایجاد قابلیت حرکت در ابعاد بیشتر بصورت چهار کاره و یا شش کاره می باشد.
مگنت صنعتی برای اتصال به بار نساز به هیچ اتصال ثانویه ای ندارد و تنها با نزدیک شدن به بار در کسری از ثانیه این اتصال صورت می پذیرد حال آنکه لیفتینگ با جرثقیل سقفی هم نیاز به اتصالاتی چون قلاب و شگل دارد و هم ایجاد اتصال اندکی زمان بر می باشد که از مزایای مگنت نسبت به جرثقیل محسوب می شود.
جرثقیل های سقفی در صورتیکه برقی باشند نیاز به برق سه فاز دارند (هر چند نمونه هایی از جرثقیل تک فاز نیز در بازار یافت می شود) که هم سیم کشی آنها در محیط های کارگاهی می تواند محدودیت هایی ایجاد کرده و خطراتی را به همراه داشته باشد و هم مصرف الکتریسیته دارند که از معایب جرثقیل های برقی نسبت به مگنت صنعتی است که بدون نیاز به الکتریسیته عمل می کند.
در مقایسه با جرثقیل های دستی باید گفت هر چند هیچ یک از این دو ابزار نه جرثقیل دستی و نه مگنت نیازی به الکتریسیته و مصرف الکتریسیته ندارند اما لیفتینگ با جرثقیل دستی بسیار زمان بر و نیاز به هدر دادن انرژی اپراتور با گردش زنجیر دستی است در حالی که اتصال با مگنت صنعتی تنها با گرداندن یک اهرم دستی پدید می آید که از دیگر مزایای مگنت به جرثقیل محسوب می شود.
با وجود مزایای زیادی که برای مگنت بار برداری در بالا قید شد باید گفت که بر خلاف جرثقیل های سقفی که توان لیفتینگ آنها معادل ظرفیت اسمی بوده و جنس ماده و شکل جسم به هر شکلی که باشد این ظرفیت را تحویل می دهند قابلیت لیفتینگ با مگنت صنعتی بسیار متغیر بر حسب جنس، کیفیت سطح و ضخامت (در بالا بصورت کامل تشریح گردید) می باشد و این قابلیت می تواند بسیار پایین تر از ظرفیت اسمی مگنت صنعتی باشد. علاوه بر این عدم اتصال مستقیم بار به مگنت و بدون بکارگیری قلاب و ادوات لیفتینگ می تواند به کاهش سطح ایمنی اتصال و لیفتینگ بالاخص در مواردی که سطح قطعه شرایط کافی برای ایجاد اتصال کامل را ندارد بیانجامد.